Naar de bekende weg vragen

VRAGEN NAAR DE BEKENDE WEG

Het is in sommige gevallen belangrijk om mensen met dementie zo veel mogelijk zelf te laten doen, zelf "uit te laten zoeken". Ik schrijf met opzet in sommige gevallen, omdat het niet altijd meer mogelijk is en ook niet voor iedereen even goed is.
Zo ook die avond, mevrouw was al een paar keer heen en weer over de gang gelopen en al een paar keren gevraagd of ze naar haar bed toe mocht.

Evenzoveel keren had ik haar haar kamer gewezen en gezegd dat ze natuurlijk naar haar bed mocht wanneer ze dit maar wilde.
"Begin alvast maar dan kom ik zo kijken of het gelukt is".

En voor de zoveelste keer liep ze naar haar kamer om naar bed te gaan. Ik vond het stiekem best fijn dat ze zelf alvast aan het werk" ging, zo kon ik een andere bezigheid mooi even afmaken.

Toch was ik er niet helemaal gerust op en wilde ik ook mijn hulp verder niet meer uitstellen.
Net toen ik van plan was om naar haar toe te lopen om te kijken hoever ze was, kwam ze zelf al terug naar de huiskamer.

Naar ik dacht om weer dezelfde vraag te stellen omdat ze vergeten was dat ze op weg was naar haar bed.

Maar dat was dus niet waar, ze wist nog heel goed wat ze van plan was om te gaan doen.

Met een brede lach zei ze tegen mij: "ik lig er nog niet in hoor"!

Nee dat zie ik was mijn antwoord, "hoe komt dat dan, dat u er nog niet in ligt?

"Ja , omdat ik er nog niet in ben gaan liggen natuurlijk!

Haha...die zit!

Moet je ook maar niet naar de bekende weg vragen!