CORONA CRISIS EN PASEN IN VERPLEEGHUIS
Het valt niet altijd mee in een tijd als deze, om de positieve kanten van het leven en werken in het verpleeghuis te blijven zien.
Dat komt in mijn geval ook deels door de voortdurende stroom van negatieve berichten in de media over de verpleeghuizen. Het is lastig om me daar vanaf te sluiten.
Er ligt een voortdurende nadruk op eenzaamheid van de bewoners, de meest schrijnende gevallen worden getoond in de media. Mensen zouden zich vervelen, worden geen activiteiten meer gedaan enz.
Ik kan je met mijn hand op mijn hart vertellen, dat de mensen waar ik voor mag zorgen, ondanks het bezoekverbod, écht niet eenzaam zijn en zeker niet verveeld.
Heel veel initiatieven van buiten een verpleeghuis komen in de media, maar wij als personeel doen dit ook! Altijd al, ook voor de coronacrisis. En hebben er nu misschien juist nog wel meer tijd voor, nu overlegvormen, vergaderingen en zorgplanevaluatie er voorlopig niet inzitten.
Nog steeds kom ik tot rust wanneer ik in de woning kom en aan het “werk” mag. In het verpleeghuis in een woning waar mensen met dementie wonen, is er en heel andere wereld, dan de ‘echte” wereld. Natuurlijk zijn er onrustige momenten, is er ook weleens verdriet en pijn, maar dat was voor de Corona crisis niet anders.
Familie en vrienden, vrijwilligers enz. worden echt wel eens gemist, maar het is voor de “buitenwereld” moeilijker dan voor de mensen met dementie. (uitzonderingen daar gelaten). Echt waar hoor, mensen met dementie zijn vaak veerkrachtiger dan je denkt. Ze kunnen helemaal op gaan in hun eigen “dementiebubbel”. Waar ik al eerder over geschreven heb.
Het helpt natuurlijk ook wel wanneer je een “Corona vrij” weekend mag hebben, elke dag is er weer een, en dat telde dan ook zeker mee.
Maar ook nu komen nog steeds de positieve momenten naar me toe, die hoef ik niet te zoeken! Zo gebeurt het dus dat we vorig weekend een heerlijk Paasweekend hebben gevierd. Geloof het of niet maar er is de hele middag en avond niet gesproken over Corona virus en alles wat er mee samenhangt!
Op de eerste Paasdag werden de bewoners en medewerkekers door de #SVRZ getrakteerd op een overheerlijke salade schotel met stokbrood en kruidenboter. Tweede Paasdagavond was er door de medewerkers in samenspraak met de bewoners een overheerlijk menu samen gesteld.
Een van mijn collega’s kan overheerlijk koken en heeft een kostelijke maaltijd op tafel getoverd; asperges, zalm en gebakken aardappelen!
Wanneer de maaltijd op tafel geserveerd word, worden er grote ogen van verbazing opgezet en zijn de ohh ’s en de aah ’s niet van de lucht!
Er word door iedereen smakelijk gegeten, al is hierin zo heerlijk het verschil in mensen te zien. De een eet met mes en vork, keurige kleine hapjes als in een restaurant, een ander bekijkt het eten eerst zorgvuldig voordat het de mond in gaat maar eet meer dan ooit, en weer een ander snijd en prakt de maaltijd alsof het om een stamppot gaat! En wanneer de asperges lastig door te snijden zijn vanwege de “draden”, dan worden ze met de vingers uit elkaar getrokken! Er word een witte wijn bij gedronken, die keurig genipt word of in een teug leeg gedronken wat dan weer rode wangen en later op de avond slaperige ogen tot gevolg heeft!
Ach….zegt één van de dames, het is ten slotte maar één keer Pasen op een jaar!
©Mariët de Landmeter
Reactie plaatsen
Reacties